“Adaletin olmadığı yerde birlik olmaz; sevgi ve kardeşlik ise ancak adaletle yeşerir.”   “Eline, beline, diline sahip ol.” Hacı Bektaş-ı Veli’nin asırlar öncesinden yükselen bu çağrısı, bugün hâlâ bize ayna tutuyor. Çünkü insan olmak; sadece yaşamak değil, adaletle hükmetmek, gönülle bakmak ve hizmet ederek yücelmektir.   Bugün bir bakıyoruz; adaletin tartışıldığı, insanların inançları, kimlikleri ya da düşünceleri yüzünden ayrıştığı bir dünyada yaşıyoruz. Ötekileştirme çoğaldıkça kardeşlik zayıflıyor, güven sarsıldıkça toplumda huzur azalıyor.   Ekonomik sıkıntılar, işsizlik, yoksulluk… Bunlar bir yana; deprem, yangın, sel gibi felaketler bize defalarca gösterdi ki, insanı insan yapan malı-mülkü değil, merhameti ve dayanışmasıdır. Afet anlarında yan yana gelen, birbirinin derdini yüklenen bu milletin ruhu, aslında Hacı Bektaş-ı Veli’nin “kimseyi ayırma” öğüdünün canlı kanıtıdır.   Bugün gençlerimizin önüne koymamız gereken en büyük miras; sadece diploma ya da teknoloji değil, insanlık değerleridir. Mevlânâ’nın hoşgörüsü, Yunus Emre’nin “Yaratılanı hoş gör” çağrısı, Hacı Bektaş-ı Veli’nin eşitlik ve merhamet öğretileri, geleceğimizin en sağlam pusulasıdır.   Unutmayalım: İnsan olmak, başkasının derdini kendi yüreğinde hissetmektir. Dili, dini, rengi ne olursa olsun herkese gönülle bakmak, hakkı gözetmek, sevgiyi büyütmek… İşte bizi biz yapan değer budur.   Bu yıl, Hacı Bektaş-ı Veli’nin Hakk’a yürüyüşünün 754. yılı. Onun öğretileri, dün olduğu gibi bugün de yarınlarımızı aydınlatmaya devam ediyor. Sevgiyle yoğrulmuş bir toplumun kapısını ancak adalet anahtarıyla açabileceğimizi bir kez daha hatırlatıyor.   Hacı Bektaş-ı Veli’yi rahmetle, minnetle anıyor; onun ışığının yüzyıllar boyu yolumuzu aydınlatacağına inanıyorum.