Geçenlerde doğa harikası Akçakoca’mızda oturup düşündüm bir emekli olarak "Düzce’de öğrencinin kıymeti var mıdır?" diye. . Özel yurtlar, belli başlı bir görüş çevresinde birleşmiş dini grupların yurtları, evleri ve son olarak kiralık evler... Özel yurtlar diyorum ne kadar güzel. Yıllık veriyorsun 8 bin - 9 bin TL ohh mis... Gerçekten öyle mi ama? Aileler çocuklarını gönderiyor okusun diye, yapmadıkları masraf kalmıyor haliyle, bir de üstüne çıkmayan KYK yurdu sonucu eklenen özel yurt fiyatı... Ailenin aylık geliri 3 bin TL, yurdun aylık ücreti 800-900 TL. Tabi çocuğunun yapacağı ek harcamalar da cabası. Gitti maaşın yarısı. Eve çıkayım desen ne olacak. Kiralık diye aramadığın numara kalmıyor gelen cevap aynı: "Öğrenciye vermeyi düşünmüyoruz". Sanki kız istiyoruz da başlık parasını beğenmiyorlar. Hele bir de emlakçılara kaldıysan iş daha bir kötü. Sağ olsungloballeşen ülkemizde inşaat sektörü öyle gelişti ki her yer 1+1, 2+1 lüks stüdyo tipi daire doldu. 500 TL'ye ev bulursan hatim indirip dua etmek lazım artık. Kira kadar komisyon alan emlakçı abiler sağ olsun evi pazarlayacağım diye yıkama yağlamayı güzel yapıyorlar, gözlerimiz doluyor hüzünleniyoruz.   İlimizdeki özel yurt ve pansiyon sayılarına baktığımızda bunun 30 binden fazla üniversite öğrenci sayısına yeterli olmadığı aşikar. Dolayısıyla öğrencilerin en az üçte 2'si bir şekilde dışarılarda ev bulmak zorunda, birlikte ev tutmak zorunda. Bu insanların en az yarısı sizlere müracaat etmek durumunda. Bari şu yurda kayıt olayım diyorsun son çare, biraz daha makul ücreti diye. Ama daha kapıdan girer girmez kuralların ardı arkası kesilmiyor. Yurda kayıt olursan giriş bu çıkış şu yemek bu kural şu vs. vs. uzayıp giden bir uygulama listesi.  Toparlayacak olursak Düzce'da üniversite öğrencisi için barınma büyük bir sorun haline gelmeye başlıyor. Zaman zaman üniversite ve belediye yetkilileri emlakçılar ve yurt sahipleri ile bir araya gelse de bu görüşmeler sadece gündemi oyalıyor. Somut bir sonuç elde edilememekte, üstüne üstlük durum daha kötü bir hal almakta ne yazık ki. Her yıl artan öğrenci sayısına nazaran her yıl artan yurt ücretleri, ev kiraları sorunu içinden çıkılmaz bir hale sokuyor. Her geçen gün geliştiği söylenen Düzce’mizde  "Siz bizim evlatlarımızsınız" türküleri eşliğinde maddi açıdan doğrudan ve ya dolaylı sömürülüyor. Sonuç olarak "Düzce'de öğrencinin kıymeti var mıdır?"  demiştim ya, evet Düzce'de öğrencinin kıymeti var. Çünkü birçok kesim öğrencilerden para kazanarak ayakta kalıyor. Üniversite öğrencisini görünce gözlerinde dolar işareti beliren esnaflarımız var, yurt sahiplerimiz var, ev sahiplerimiz var, emlakçılarımız var, var oğlu var yani... Şimdilik bu kadar. Yazdıklarıma eleştiriler olabilir elbette. Bu çok doğal. Belki de diyeceksiniz "Aman bunlar da rahata alışmış, zorluk çekmemiş"... Haklısınız belki ama madem gelişiyoruz o zaman rahata erişmeliyiz. Yaşadığımız sorunlardan sadece biri bu.. Saygılarımla