Benim akılbaliğ olduğum ve gençliğimin geçtiği yıllar 80’li seneleri kapsar. 1980 yılında ülkede ihtilal olmuş, sıkıntılı geçen iki üç yılın ardından Özal’lı dönem başlamıştı. Dünya serbest piyasasına uyum sağlamak durumunda kalan Türkiye’ye dışarıdan para akışı başlamış ve dış yatırımlar artmıştı. Ama her dönem olduğu gibi yeni rejim kendi zenginlerini kısa zamanda yaratmaya başlamıştı. Görünüşte muhafazakar ama yaşam tarzında malum herkesin bildiği tipler siyasetin ve paranın başındaydı. Bunların çoğu piyasa adamı ve sosyal ilişkilerde daha açık ve sistemden kazandıkları parayı kullanırken sosyal, kültürel ve sportif alanlarda bugüne nazaran bence daha liberal bir noktadaydılar. Para için “Kırk yılda bir devir daim olur” diye bir inanış da vardır. Çevremize bakarsak bu inanışın kısmi olarak doğru olduğunu da görürüz. Biz gelelim 80’li ve 90’lı yıllardaki Düzce’deki spor kamuoyunun bugünlerdeki izdüşümlerine bakmaya. Dediğim gibi, o yıllarda bir şekilde paraya sahip olanlar bugünlere nazaran daha sosyal kişilikli insanlardı. Ya da benim hayat tarzıma göre öyleydiler diyebilirim. Düzce’de spor denildiği vakit her zaman en önde gelen olgu tabii ki Düzcespor’du. Ve zaten 80’li yılların ilk yarısında Düzcespor Türkiye’nin popüler takımları arasında adından sıkça söz ettiren bir takımdı. Bugünlerde böyle değildir demiyorum ama kendimi de kandırmak istemiyorum o günler bir başkaydı. Amatör futbola gelince zaten İlçe olarak her zaman Bolu Vilayet merkeziyle amansız bir rekabetin içindeydik. Önce Bolu İl sınırları içinde Birinci Amatör Küme maçları oynanırdı. Bolu İlini Türkiye Amatör Futbol Şampiyonalarında çoğunlukla Düzce tarafının takımları yani deyim yerindeyse Dağın Altı temsil ederdi. Düzcespor Amatör, Gençlerbirliği, Kervanspor, Hamidiyespor, Aydınpınarspor, Burhaniyespor, Dereli Tütüncüspor gibi merkez mahalle takımlarının yanı sıra Kaynaşlıspor, Beyköyspor, Yığılcaspor, Cumayerispor, Gölyakaspor, Gümüşovaspor, Çilimlispor, Akçakocaspor takımları hep bu yıllarda Şampiyonluk kovalayan takımlar olmuşlardır. Dikkatinizi çekmiştir, o yıllarda takımlarımızın adlarının sonuna “Belediyespor” eklenmemişti. Hemen hepsi Gençlik kulüpleriydi. Yıllar yıllar sonra hükümetler değiştikçe “Para” da el değiştirecek ve kimi takımlar adlarının sonuna “Belediyespor” ibaresini alarak hayatta kalmaya çalışacaklar, kimiler kapanacak, kimileri ise sıradan takımlara dönüşeceklerdi. Ve öyle de oldu zaten. Zaman zaman birileri ortaya çıkarak saman alevi gibi birkaç sezon amatör ligleri domine ettiler ve kendi şahsi egolarını tatmin ettikten sonra, onlar da bu sahneden çekildiler. Bu takımların adlarını saymaya gerek yok zaten. Yine dönelim biz eski yıllara. Dediğim gibi Spordaki Baş Aktörümüz Düzcespor kongreleri o yıllarda büyük bir rekabet ve çekişme içinde geçerdi. Diyelim ki bir grup Düzcespor Yönetimini alınca diğer listeye giremeyen sporseverler sporun dışında kalmazlar ve Düzce Amatör Futbol takımlarına yönetimler yaparlar ve büyük destekler yaparak ve paralar harcayarak kendilerince hizmet ederlerdi. Hatta bazı amatör takımların Başkanı olmak ve Yönetimlerinde bulunmak bir prestij konusuydu. Bir de camiada sık sık söylenen bir söylem vardır. İşte Düzce’de amatör futbola para girince kaçınılmaz olarak forma aşkına oynanan futbolda değişim yaşandı diye söylenir. Benim bildiğim kadarıyla amatör futbolda her zaman para konusu olmuştur. Kaliteli oyuncular her zaman az veya çok bu işlerden para kazanmışlardır. Ama sorun, bu para olayının tüm oyunculara kalitesine bakılmaksızın genellenmesiyle ivme kazanmıştır. Kendimden biliyorum mesela oynadığım takımlarda ben para almazken diğer takım arkadaşlarımdan bazıları belli miktarlarda takımlardan çıkar sağlayarak oynarlardı. Ama itiraf etmeliyim ki, onlar bizden daha kaliteli oyunculardı. Biz de bu konuyu sorun etmezdik. O yıllarda Yaz aylarında en popüler spor aktivitesi Köy Futbol Turnuvalarıydı. Halı Sahalar çıkınca o turnuvalar da mazi oldu. Köy Futbol Turnuvaları aynı zamanda gelecek sezon iyi bir kadro kurmak ve yeni yetenekleri keşfetmek için bir fırsattı. Düzcepor bile bu turnuvalarda görülen ve beğenilen oyuncularla zaman zaman ilgilenmiş ve onlardan bazılarını profesyonel oyuncu yapmıştır. Bu turnuvalarda da iddialı takımlar kurulmuş ve o zamana göre iyi paralar harcayan Başkanlar olmuştur. Nitekim, Para el değiştirdi. Paraya hükmedenler spor alanında ne kadar vizyon sahibiyse ortaya çıkaracakları misyon ve malzeme de o kadar olacaktır. Örneğin, bizimkiler inşaat vizyonuyla koca koca futbol sahaları devasa spor salonları inşa ediyorlar ama, onların içinde bir türlü tüm dünya ile üst düzeyde rekabet edecek sporcuları yetiştiremiyorlar. İnsan faktörünü öncelemeyen hiçbir spor organizasyonu başarılı olamaz. İmkanı olup da mahallesine ve çevre gençliğine sportif ve kültürel alanda fayda sağlamak niye bu kadar zor oluyor anlamış değilim. Gelecek ne gösterir, ömrümüz varsa görürüz.